Certyfikat rezydencji w formacie PDF – czasami też wystarczający
Certyfikat rezydencji powinien być otrzymany w takiej formie w jakiej jest wydawany w kraju nierezydenta. Jeżeli tego rodzaju dokument jest wydawany przez organ podatkowy w formie pliku PDF, taki dokument stanowi certyfikat rezydencji.
Opodatkowaniu podlegają niektóre przychody osiągane przez nierezydentów na obszarze Polski. W szczególności podatkiem CIT objęte są przychody z odsetek, praw autorskich, praw własności przemysłowej, usług doradczych, księgowych, badania rynku, prawnych lub reklamowych. Obowiązek obliczenia, pobrania oraz wpłaty podatku od przychodu osiągniętego w Polsce przez nierezydenta ciąży na płatniku, czyli podmiocie który dokonuje wypłaty.
Zaniechanie poboru podatku u źródła lub obniżenie stawki takiego podatku jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy płatnik posiada certyfikat rezydencji swojego kontrahenta, czyli zaświadczenie o jego miejscu siedziby dla celów podatkowych. Wątpliwości podmiotów wypłacających należności na rzecz nierezydentów dotyczą formy jaką powinien posiadać certyfikat rezydencji, aby możliwym było zaniechanie poboru podatku u źródła.
Jak wynika z interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2019 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.408.2019.2.AP), certyfikat rezydencji stanowi dokument, w oparciu o który możliwe jest ustalenie, czy od należności wypłacanych nierezydentom powinien być pobrany podatek. Jednocześnie organ zauważył, że nie ma ujednoliconej formy certyfikatów rezydencji. Każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem.
Z punktu widzenia właściwej kwalifikacji dokumentu przedłożonego jako certyfikatu rezydencji istotnym jest aby posiadał on następujące cechy:
- wystawiony przez właściwe dla podatnika organy administracji podatkowej,
- wskazujący dane identyfikujące podatnika, w tym jego nazwę i siedzibę, datę wystawienia oraz ewentualnie okres ważności dokumentu,
- zawierający stwierdzenie, że podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w państwie jego siedziby.
Dokumentem urzędowym będzie zatem taki certyfikat rezydencji, który został sporządzony w formie przewidzianej przepisami prawa danego państwa przez powołany do tego organ. Jeżeli zgodnie z prawem danego państwa, istnieje możliwość uzyskania zaświadczenia o miejscu siedziby dla celów podatkowych zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej, obie formy są wydawane przez właściwy organ podatkowy danego państwa i mają status równorzędny w świetle prawa tego państwa, to płatnik będzie upoważniony do uznania takiego certyfikatu rezydencji w którejkolwiek z tych form. Taki certyfikat rezydencji w formie elektronicznej będzie zatem podstawą dla płatnika do zastosowania postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W ten sposób organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że certyfikaty rezydencji, które zostały wystawione przez irlandzki urząd podatkowy, zgodnie z przepisami i w dopuszczalnej przez to państwo formie elektronicznej w formacie pliku pdf mogą stanowić podstawę do zaniechania poboru podatku u źródła lub obniżenia jego stawki.
