Wycieczka dla pracowników z socjalnego może być bez podatku
Jeżeli celem zorganizowanej przez pracodawcę wycieczki jest integracja załogi oraz poprawienie relacji służbowych, wówczas nie powstaje obowiązek naliczania i potrącania pracownikowi podatku dochodowego od osób fizycznych.
Takie podejście jest akceptowane przez organy podatkowe, nawet wówczas kiedy wycieczka dla pracowników jest sfinansowana w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2018 r. Dyrektora KIS 0115-KDIT2-2.4011.96.2018.1.RS, w której płatnik (tu. Urząd Miasta) wskazał, że zamierza zorganizować wycieczkę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla uprawnionych pracowników, którzy mogą w niej uczestniczyć dobrowolnie, potwierdzając chęć uczestnictwa na liście. Wycieczka ma na celu integrację załogi i poprawienie relacji służbowych. Całkowity koszt wycieczki pokryty zostanie w całości ze środków funduszu świadczeń socjalnych bez stosowania kryterium socjalnego.
W związku z tak opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie. Czy koszt jednostkowy wycieczki dla poszczególnych pracowników będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu jako tzw. świadczenie nieodpłatne, a co za tym idzie, czy Wnioskodawca jako płatnik będzie obowiązany obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
Organ podatkowy potwierdził, że koszt wycieczki nie będzie stanowił przychodu dla pracowników, i że płatnik nie będzie zobowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W uzasadnieniu wskazano, że dokonując oceny, czy udział w wycieczce o charakterze integracyjnym prowadzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy kierować się wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w którym stwierdzono, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:
1. po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
2. po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
3. po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie, to po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.
Zatem przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy Dyrektor KIS wskazał że udział pracowników w wycieczce, którą zamierza zorganizować płatnik, mającej na celu integrację załogi i poprawienie relacji służbowych, nie będzie stanowić dla nich przysporzenia majątkowego, a tym samym nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowymod osób fizycznych.
