Wypłata dywidendy bez obowiązku weryfikacji rzeczywistego właściciela
Niejasne przepisy w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła oraz konieczności weryfikowania ostatecznego beneficjenta danej należności, powodują liczne spory z organami podatkowymi, które niejednokrotnie kończą się w sądach administracyjnych.
W jednym z ostatnich wyroków Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł wbrew organowi podatkowemu, że płatnik jest zwolniony z obowiązku poboru podatku u źródła bez konieczności weryfikacji dotyczącej rzeczywistego właściciela tj. kto jest faktycznym odbiorcą oraz czy odbiorca prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w państwie rezydencji, gdy wypłata nie przekracza 2 mln zł rocznie.
Przedmiotowy wyrok jest skutkiem indywidualnej interpretacji wydanej 27 września 2019 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.323.2019.2.AJ. Wnioskodawcą była spółka akcyjna będąca polskim rezydentem. Właścicielem ponad 10% akcji wnioskodawcy jest spółka cypryjska, która corocznie przedstawiała wnioskodawcy certyfikat rezydencji podatkowej, a także oświadczenie, że nie korzysta ze zwolnienia podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, w kraju swojej rezydencji podatkowej.
Wnioskodawca zamierzał wypłacić swoim akcjonariuszom dywidendę, której wartość nie przekraczałaby kwoty 2 mln z, miał jednak wątpliwość jakie warunki powinny zostać spełnione, aby w stosunku do wypłaty dywidendy na rzecz spółki cypryjskiej, której łączna wartość nie przekroczy 2 mln zł zastosować zwolnienie z podatku u źródła.
W opinii wnioskodawcy wystarczające jest spełnienie warunków określonych w art. 22 ust. 4-6 oraz art. 26 ust. 1c i 1f ustawy o CIT, które powinny zostać zweryfikowane przez płatnika z należytą starannością w zakresie:
- aktualności certyfikatu rezydencji;
- oświadczenia o braku korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów
czy na dzień dokonania wypłaty dywidendy, otrzymujący dywidendę jest właścicielem co najmniej 10% akcji wypłacającego przez nieprzerwany okres dwóch lat.
Zdaniem wnioskodawcy wypłata dywidendy, która nie przekracza 2 mln zł rocznie nie wiązała się z koniecznością weryfikowania, kto jest faktycznym odbiorcą należności i sprawdzania czy odbiorca prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w państwie rezydencji. W ocenie wnioskodawcy nie można do dywidend stosować wymogów rzeczywistego właściciela określonych w art. 26 ust. 1f Ustawy CIT, które powinny zostać spełnione wyłącznie w odniesieniu do art. 21 ust. 1 Ustawy CIT. Do dywidend natomiast odnosi się art. 22 ust. 1 Ustawy CIT.
W odniesieniu do dywidend od podmiotów mających siedzibę na terytorium Polski zastosowanie ma pobór i zapłata podatku przez płatnika z zastosowaniem niejako dwóch trybów poboru i zapłaty podatku przez płatnika
Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy twierdząc, iż płatnik wypłacający dywidendę, ma obowiązek sprawdzać czy istnieją okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 5-6 Ustawy CIT.
Wnioskodawca skierował sprawę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (wyrok III SA/WA 2639/19 z 15 października 2020 r.), który przyznał rację spółce uznając, iż płatnik jest zwolniony z obowiązku poboru podatku u źródła bez konieczności weryfikacji dotyczącej rzeczywistego właściciela tj. kto jest faktycznym odbiorcą oraz czy odbiorca prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w państwie rezydencji, gdy wypłata nie przekracza 2 mln zł rocznie.
