Kary umowne i odszkodowania – do opodatkowania w Estońskim CIT
Spółki, które korzystają z opodatkowania w formie estońskiego CIT muszą na bieżąco płacić podatek od wydatków, jakie ponoszą na zapłatę kar umownych i odszkodowań.
W interpretacji z dnia 30 sierpnia 2023 r. 0111-KDIB2-1.4010.266.2023.1.KK, Dyrektor KIS, wskazuje, że tego rodzaju koszty są zaliczane do wydatków niezwiązanych z działalnością, które stanowią odrębną kategorię przedmiotu opodatkowania w estońskim CIT.
Z zapytaniem o skutki podatkowe opłacanych kar umownych i odszkodowań wystąpiła firma działająca w branży budowlanej. Wskazała ona, że w jej ocenie kary umowne czy odszkodowania jakie musi czasami ponieść są nierozerwalnie związane ze specyfiką prowadzonej działalności związanej z usługami budowlanymi. Wnioskodawca wskazał, że pomimo zachowania należytej staranności przy realizacji zawartych umów, nie jest w stanie ich całkowicie uniknąć, tym bardziej, że działa w dużej mierze poprzez podwykonawców.
Wnioskodawca sformułował pytanie: Czy koszty kar umownych i odszkodowań, które ponosi Wnioskodawca na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością w zakresie usług budowlanych, wynikających ze zwłoki w wykonaniu umowy, wad trwałych, zniszczenia sprzętu powierzonego Spółce, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
W odpowiedzi organ podatkowy potwierdził, że wydatki o które pyta Wnioskodawca należy zakwalifikować do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W uzasadnieniu odpowiedzi wskazano, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r.: "za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej."
Wskazano również, że prowadzenie działalności wiąże się z ponoszeniem wydatków, ale nie każdy z tych wydatków jest związany z działalnością gospodarczą, która jest ukierunkowana na osiągnięcie przychodu. Zatem, nie każdy wydatek ma na celu osiągnięcie przychodów, a część ponoszonych wydatków wynika z "negatywnych" działań podatnika i takie wydatki powinny być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.
W ocenie organu wydatki tego rodzaju mają charakter sankcyjny i nie są wydatkami, które są ponoszone w toku prawidłowo i zgodnie z przepisami prawa prowadzoną działalnością. Wydatki, o których owa wynikają z zaniedbań, bądź naruszeń obowiązujących przepisów prawa lub zawartych umów, zatem takie wydatki nie są ukierunkowane na osiągnięcie przychodu.
W związku z powyższym, koszty kar umownych i odszkodowań będą stanowiły wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą Spółki i tym samym będą podlegały opodatkowaniu Ryczałem od dochodów spółek.
