Zakup dokonany za pośrednictwem wirtualnych walut bez limitu 15 tys.
Transakcje rozliczane kryptowalutami (np. popularnym bitcoinem) można zaliczyć do kosztów podatkowych.
Przepis uzależniający zakwalifikowanie do kosztów uzyskania przychodów płatności powyżej 15 tys. zł nie znajduje zastosowania w przypadku tej formy wygaśnięcia zobowiązania. Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2018 roku (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.67.2018.1.JG).
Przedmiotowa sprawa dotyczyła spółki informatycznej pozyskującej jednostki wirtualnej waluty, w szczególności bitcoiny. Za ich pomocą nabywała sprzęt komputerowy konieczny do wydobywania kryptowalut (tzw. „koparki”). Transakcje te czasami przekraczały kwotę 15 tys. zł netto. Spółka zwróciła się więc z pytaniem, czy jest uprawniona do zaliczenia do kosztów podatkowych przedmiotowych wydatków dokonanych za pośrednictwem kryptowalut.
Jej zdaniem, zapłatę za towar wirtualnymi walutami nie należy utożsamiać z „płatnością” lecz traktować podobnie jak kompensatę czyli jedną z form „uregulowania należności”. Przepis art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (aktualnie art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców) odnosi się do regulowania należności jedynie w formie płatności gotówkowej i za pośrednictwem rachunku bankowego. W konsekwencji, zdaniem wnioskodawcy, przepis art. 15d ustawy o CIT uniemożliwiający zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zostanie dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, nie dotyczy sytuacji, w której rozliczenie zostanie dokonane w formie zapłaty kryptowalutami.
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. W uzasadnieniu przypomniał na treść komunikatu opublikowanego na stronie internetowej Ministerstwa Finansów z dnia 13 października 2016 roku pt. „Nowe przepisy dot. skutków podatkowych przy regulowaniu płatności w formie gotówkowej”, z którego m.in. wynika, iż: wprowadzane od 1 stycznia 2017 r. przepisy podatkowe odwołują się do pojęcia „płatności” wynikającej z transakcji a zatem obejmują wyłącznie wskazany w nich sposób regulowania zobowiązania, tj. poprzez dokonywanie zapłaty. Regulacje te zatem nie znajdą zastosowania do innych form regulowania (wygasania) zobowiązań, które ze swojej istoty nie mają charakteru płatności i nie są związane z rachunkiem płatniczym. W związku z tym formy uregulowania zobowiązań takie jak m.in. kompensata (potrącenie), czy wymiana barterowa nie są objęte omawianymi przepisami.
W konsekwencji nabycie sprzętu komputerowego do wydobywania kryptowalut, udokumentowane fakturą, w przypadku gdy następuje w zamian za przekazanie praw majątkowych do wirtualnej waluty, co do zasady uprawnia do zaliczenia do kosztów uzyskania wartości poniesionego kosztu związanego z nabyciem ww. „koparki”. Zastosowania nie znajduje więc w tym przypadku art.15d ustawy o CIT. Dyrektor KIS końcowo zwrócił również uwagę na to, aby wartość kryptowaluty oraz nabytej za nią „koparki” były ekwiwalentne.
